شناخت خود وخدای خود
اگر کسی خود و خدای خود را نشناسد هم در جامع فردی منفور است و هم نزد پروردگار مقامی ندارد برای دیدن زیبایی ها باید خود و نه خدای خود را شناخت کسی که نه خود وخدا خود رانشناسد نمی تواند زیبایی ها را ببیند در نتیجه نمی تواند زندگی سالمی داشته باشد و زندگی حیوانی خواهند داشت .
امام على علیه السلام : هر که خود را شناخت، پروردگارش را شناخت.
پس طبق کلام امام علی برای رسیدن به کمال اول باید خود را شناخت بعد سوال پیش می آید چگونهخود را بشنا سیم؟ 1 اول از دوستان خوب و قابل اعتمادمان سوال کنیم تا ایرادات و تقطه های قوت مارا برایمان بگویند فراموش نکنید دوستی که خوبی فقط خوبی شما را می گوید دوست شما نیست بلکه دوست جیب شما یا برای او یک موضوع مادی با شما ارتباط دارد 2دست از غرور بکشیم و آنچه هستیم باشیم و چشم خود را با غرور کور نکنیم تا خود را انچه هستیم ببینیم.
گاه اعتمال دارد فرد دانشمند باشد تمام رمز و رموز فیزیک و ریاضی را بداند ولی اگر خود را نشناسد نادان است
آنچه از روایات استفاده می شود این است که شناخت خود (معرفت نفس ) یکی از بهترین راههای شناخت حق است : شخصی نزد پیامبر گرامی اسلام (ص ) آمد و عرض کرد که راه شناخت حق چیست ؟ فرمود: شناخت خود. »فقال یا رسول الله کیف الطریق الی معرفه الحق ؟ فقال (ص ) معرفه النفس «, (مستدرک الوسائل , ج 11, ص 138). جمله »من عرف نفسه فقد عرف ربه ; هر کس خود را شناخت خدا را شناخته است «,(بحارالانوار, ج 2, ص 32) که از پیامبر اسلام و امیرمومنان و دیگر ائمه اطهار(ع ) نقل شده است , بسیار معروف است و شیعه و سنی آن را نقل کرده اند. چون انسان مخلوق خداست و به تعبیر قرآن نشانه و آیت الهی است (فصلت , آیه 53) .
پس طبق حدیث پیامبر را شناخت راه حق(الله) شناخت خود انسان است .
کسی که خود را شناخت: 1جایی نمیرود که زیبایی مطلق از آن ناراحت شود زیرا خود را شناخته و میداند اگرآن جا برود اعتمال دارد دست به معصیت بزنند 2 خود را شناخته در نتیجه راه های ضعف خود در برابر حملات شیطات ونفس خود را را شنا سایی می کند.
ذات پاک انسانی همواره عاشق خدا و تمایل به انجام کار های نیک دارد هر انسان در خلوت خود با خدای خود راز نیاز می کند ولی این جهل است که انسان هارا بل هم اضلّ می کند این جهل انسان نسبت به خود است که نمی داند در دنیا درجستوجوی چه چیزی است از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود
به کجا می روم ؟ آخر ننمایی وطنم.
اگر انسان خدای خود را بشناسد یک ثانیه وقت خود را برای غیر خدا تلف نمی کند درچشم او همه چیز خدایی می شود یعنی همه چیز را زیبا میبیند وبه زیبایی ها عشق می ورزد تا این که حاضر است جان خود را بدهد دادن جان خود برای بهشت نیست بلکه آن زیبایی بی انتها است(الله) که انسان را مست مدهوش می کند والله هم به پاس این کار او لقب شهادت را به او نسبت می دهد.
